Winterwandeling Jo-Ne Vijlen op zaterdag 3 en zondag 4  januari 2015.

Met een eerbiedwaardige 1207 wandelaars mogen deze wandeldagen worden bijgeschreven in de analen van onze club. Nu zijn aantallen niet altijd even belangrijk, maar toch…het zegt iets over de inzet en bekendheid, die onze club nog steeds in binnen en buitenland geniet. Ook de gezelligheid is een troef, die je bij vele clubs terugvindt en zeker ook bij onze club.

De wandelsport is een sport, die voor iedereen is weggelegd. Jammer, dat de jeugd, dit nog niet heeft ontdekt. De stimulans, die onze bond gelanceerd heeft met “Brantano Kids”, werpt, hopelijk, op lange termijn de vruchten af, die we beogen. Door het slechte weer op de eerste wandeldag, waren er beduidend minder wandelaars naar het toch immer mooie Vijlen gekomen. De voorspellingen: “natte sneeuw rond een uur of elf”, weerhield een aantal om te komen wandelen en toch maar lekker achter de kachel te blijven. 

Jammer eigenlijk, want dan pas is de natuur rond Vijlen en zekere in de Vijlener bossen op zijn mooist. Gelukkig brak op de tweede dag rond een uur of tien, de zon door de wolken en konden de wandelschoenen uit het vet gehaald worden. Ook veel kinderen en wandelaars met honden verschenen voor de inschrijftafel. Heerlijk om al die mensen te zien genieten, als ze met de stokken aan de hand of de hond aan de lijn het parkoers opstappen.

Zelf ben ik bewust naar de pauzeplaatsen gaan kijken. Je ziet dan aan de gezichten, dat men moe, maar intens genietend een kop koffie bestelt  en met de andere “soortgenoten” aan de babbel geraakt. Als je dat als “buitenstaander” bekijkt , geniet je mee; de inspanningen van de afgelopen dagen qua organisatie en planning verdwijnen dan als sneeuw voor de zon. Op deze dag letterlijk, want de zon bescheen de hele route en toverde voor de enthousiaste fotograven, prachtige plaatjes voor de lens. Het is een omgeving, die gezien vanaf het bos een weids panorama biedt met in het middelpunt de hoge kerktoren van Vijlen zelf.

Tijdens mijn ritten naar en van de rustplaatsen, kwam ik diverse groepen en “einzelgänger” tegen; ze glimlachten allemaal en hadden er duidelijk plezier in. In het startlokaal heerste dezelfde sfeer; terug, onder de modder en nat van het zweet, zocht men een plaatsje uit en genot na van die fijne wandeling in Gods prachtige natuur. Laten we vooral al die vrijwilligers niet vergeten die sjouwden en zwoegden om al die activiteiten waar te maken. Ook bij hen lag er een lach en glimlach op de lippen en dat werkt natuurlijk aanstekelijk.

We danken dan ook al die mensen van onze club, die vrijwillig hun beste beentje hebben voorgezet. Ze verdienen de “vet leren medaille”.

De wandelaars, die ons bezochten, willen we ook niet vergeten en bedanken ze voor hun bezoek aan onze club.

Voor een routebeschrijving verwijzen wij u naar de web-site van onze club.  De mannen, die dit parkoers mogelijk gemaakt hebben, zouden we bijna vergeten. Hun werk achter de “coulissen” is onontbeerlijk in het hele gebeuren. Bedankt.

Het bestuur van Jo-Ne te Vijlen.

Bezoekersaantallen 03 en 04 januari 2015 

Foto's John Driesen

Foto's Jac en Mia (03 januari 2015)

Foto's Jac en Mia (04 januari 2015)